Wat belangrijk is voor kinderen in een crisis

De aanwezigheid van minstens één volwassene die hun het gevoel kan geven dat de wereld ondanks alle opwinding over corona
in orde is. Zelfs in tijden van oorlog hadden kinderen altijd de nodige bescherming als volwassenen door hun innerlijke zekerheid
hun vertrouwen in het leven en de toekomst konden uitstralen. En in het belang van de kinderen kan men dat veel gemakkelijker
dan zonder hen. Samen spelletjes spelen, voorlezen, met hen praten, zingen, schilderen, knutselen – dit zijn allemaal behulpzame instrumenten om de verbinding te versterken. Alles wat de rechtstreekse menselijke relatie verdiept en nabijheid ervaarbaar maakt, is voeding voor de ziel, voeding die in tijden als deze bijna nog belangrijker is dan lekker eten op tafel.

Maar wat kun je thuis en in de directe omgeving nog meer doen? Betrek de kinderen zoveel mogelijk bij huishoudelijke activiteiten:
thuis koken, schoonmaken, opruimen. Als de volwassenen het leuk vinden om iets te doen, voelen kinderen zich
ertoe aangetrokken en willen ze eraan meedoen. Bij het wandelen met de ogen van de kinderen kijken, ontdekken, genieten van het mooie weer, de bloemen, de wolken, de wind.

En het allerbelangrijkste: een van de bijverschijnselen van de coronacrisis is de enorme verschuiving van de betekenis die de digitalisering hierdoor heeft doorgemaakt. Het sociaal isolement verplaatst communicatie naar de elektronische media; het sluiten van grenzen en reisverboden sporen mensen ertoe aan elkaar in plaats daarvan virtueel te ontmoeten via zoom of skype. Scholen bieden e-learning aan, en in huis hebben de media sowieso hun plaats. En zo wordt de dagelijkse strijd om de schermtijd beperkt te houden nog moeilijker, of wordt zelfs opgegeven. Op deze plaats moet heel duidelijk worden gezegd dat er niets is wat de gezonde hersenontwikkeling van kinderen en adolescenten meer ondermijnt en schaadt dan te veel schermtijd tijdens de jaren van de lichamelijke ontwikkeling. Helemaal in de eerste drie levensjaren, wanneer de hersenen zich het snelst ontwikkelen – dus de gouden regel hier is: ‘Onder drie – beeldscherm-vrij!’
(…) 
Het menselijk brein heeft ongeveer zestien jaar nodig totdat de controlecentra in de frontale kwab volwassen genoeg zijn om zelfstandig denken, verantwoordelijkheidsgevoel en een autonoom geweten mogelijk te maken. Hoe bevorderen we de hersenontwikkeling het beste? Door activiteit van het hele lichaam! 
(…)
Waar het voor volwassenen met goed ontwikkelde hersenstructuren niet zo’n groot probleem is om langere tijd voor het beeldscherm zitten, zowel professioneel als privé, is het voor kinderen en jongeren een permanente onjuiste stimulatie tijdens
het groeien van hun organen. Wat zijn de gevolgen? Je raakt eraan gewend om in het gegeven schema op gepaste
wijze te reageren. Fantasie, empathie en zelfstandig denken worden in hun ontwikkeling geremd. Daarom is in de Waldorf-pedagogie het principe van toepassing: eigen initiatieven aanmoedigen in plaats van consumeren, zelf de dingen leren voordat
je ze delegeert naar de computer – dat bevordert de menselijke kernkwaliteiten. 

Dit is een verkort fragment uit:
De coronacrisis, vanuit medisch oogpunt | Michaela Glöckler | Pentagon (2021)
Met speciale dank aan Bart Muijres
ISBN 978-94-92462-65-7 
Prijs: € 20,–